Deze zomer was ik met mijn dochter in Londen. Voor haar was dat de eerste keer, dus op 6 augustus togen we naar Buckingham Palace om de wisseling van de wacht te bekijken. We waren ruim op tijd, maar het was er al flink druk. Achter het hek stond een bord, waarop stond aangegeven dat de ceremonie dagelijks plaatsvond, behalve bij zeer slechte weersomstandigheden.
Verder bevatte het bord de mededeling:
Next changing of the guards: tomorrow
Aangezien het prachtig weer was, gingen wij er voetstoots vanuit dat deze mededeling er natuurlijk de voorgaande dag op was gezet, en dat tomorrow dus vandaag was. Wij vonden dat zelfs zo logisch dat we er niet eens over gesproken hebben. En de vele rijen wachtenden steunden ons in die gedachte.
Tegen half twaalf, het tijdstip waarop de ceremonie zou beginnen, hadden wij een prachtig plaatsje bemachtigd direct achter het hek. Het stond inmiddels zo’n acht rijen dik.
Om precies half twaalf verscheen er een “bobby” met een bord, dat hij met een komisch gebaar voor alle wachtenden neerzette. Er stond:
NO GUARD CHANGING CEREMONY TODAY
Iedereen begon hard te lachen. Typisch een staaltje Britse humor!
Maar het werd vijf over half twaalf, tien over half twaalf, en langzaam maar zeker begon het besef door te dringen dat het echt waar was wat er stond….
Pas veel later ben ik mezelf gaan afvragen waaróm wij niet geloofden wat er toch duidelijk stond. Ik ontdekte dat een aantal factoren verantwoordelijk was voor onze misinterpretatie.
Allereerst was het woord “tomorrow” natuurlijk niet slim gekozen, want om dat goed te kunnen interpreteren moet je weten wanneer deze mededeling erop is gezet. Dit had voorkomen kunnen worden door de naam van de dag te vermelden, of de datum. Verder zorgde ook de mededeling dat de ceremonie dagelijks plaatsvond ervoor dat wij dachten dat morgen vandaag was. Maar waarom zou je eigenlijk überhaupt vermelden wanneer de volgende ceremonie plaatsvindt als er staat dat die dagelijks plaatsvindt? O, natuurlijk, denkt de bezoeker, die mogelijkheid moet er zijn voor het geval het slecht weer is!
Bij de tweede mededeling werden wij, en daarmee bedoel ik alle aanwezige toeristen, op het verkeerde been gezet door de motoriek en mimiek van de bobby, die er voor ons buitenlanders ook zónder dat al redelijk koddig uitziet. Het was ons direct duidelijk: dit was een grap! Hier speelde dus ook een verschil in culturele achtergrond mee; ik denk dat Britten wél direct hadden begrepen dat het om een serieuze mededeling ging.
Al met al geeft dit voorbeeld duidelijk weer dat je niet eenduidig genoeg kunt zijn in het doen van schriftelijke mededelingen en ook in de manier waaróp je die mededelingen doet. Ieder mens neemt de nodige bagage met zich mee en heeft de neiging om dit soort teksten naar zich toe te redeneren, waarna hij teleurgesteld, verongelijkt of zelfs boos achterblijft als zijn interpretatie niet blijkt te kloppen. Iets dat adequate informatie juist beoogt te voorkomen!
Achteraf las ik op de “official website of the Britisch monarchy” dat in augustus de wisseling van de wacht alleen op de oneven dagen plaatsvindt. De site rept met geen woord over de tragikomische act die op de even dagen wordt opgevoerd…